11.jpg12.jpg13.jpg14.jpg15.jpg16.jpg17.jpg18.jpg19.jpg20.jpg21.jpg22.jpg23.jpg24.jpg25.jpg26.jpg

Talian o Veneto Brasileiro


PARCHÈ EL ASINO LA LE RECE LONGHE
-

Quando Dio ga fato el mondo e el ga scomissia a darghe forma a le bèstie, un dei primi animai ze stà el asino. Ghe ga metesto le rece, la coa, i denti, i socoli bèi par caminar anca su i sassi, e lo posò su la terra. L’ asino felisse el ga saltà, giugà e se ga metesto a girar par i prati in serca de erba fresca.

Sentindo dopo che i altri animai i gavea un nome, el va de corsa al Signor domandar :

-Signor, come mi me ciamo?

-Ti te ciami asino- ga rispondesto el Signor.

L’asino, tuto contento el ga saltà, giugà, magnàa erbe e se ga metesto ancora a girar, e ghe piasea tanto i cardi che se ga desmentegà de come se ciamea. E el torna ancora al Signor par domandarghe:

-Signor, ma mi, come me ciamo?

El Signor che gavea tanto da far se ga fin perso nel laoro e una de le so creature ze vignesta fora mal fata, se volta al asino e urla:

-Ti te ciami asino. Gheto capio? Asino....

-Grassie, Signor, ze proprio un bel nome....asino...go capio.

E va ancora de corsa in una vigna , dopo el gira de qua e de la. Ma ‘l zera cosi contento de esser al mondo e tanto ghe piasea el gusto de lo foie, del erba...quando riva sera gnanca pì se ricorda de come se ciamea. Tuta note nol ga dormio, ma quel bel nome no ghe ga tornà in mente. Ghe toca ancora tornar al Signor e domandarghe, intanto el Signor, sbaglia altra creatura. Ma passiente, el risponde:

-Ti, teston, ti te ciami asino. Totela e no desmentegarte pì. Asino.

L’asino um po’ stordio  el va, ma el cata um bel pra de avena, e se sentia cosi contento de esser al mondo Che a la será...nol se ricordea Del so nome. E tornando ancora a Dio, rompendolo de romai con i sbagli de le so creature, Dio lo ga ciapà par le rece e le ga tirà longhe e urlava:

-Te si un asino, asino, asino...E così par un tempo el ga urla te le rece del asino che le ze diventae veramente longhe.

Par questo che fin el giorno de ancoi, par far ricordar a un le cose, se usa de tirarghe le rece.

 

 L' OMO CHE GHE PIASEA TANTO AI FASOI.

 

Ghe zera 'na volta um omo che ghe piasea tanto ai fasoi còti. Ma el ghe piasea tantissimo proprio, sol che i fasoi i fa um efeto terribile e  porta le persone che lo magna a  una situassion veramente triste.
Um giorno el ga cognossesto na ragassa e se gà inamorà. E i continua a sto raporto fin che i riva al matrimonio. El omo pensa: ela mai  che la vol um marìo cossita spussolento, me toca dassar là de magnar fasoi. Par ela fao sto sacrificio. E el dassa de magnar fasoi.
Poco tempo dopo i se marida.
Passa um  mese, passa due...Un giorno, quando el zera drio che tornea a casa del laoro, l' automobile resta sensa freno, e come lu el stea fora de la sità, el telefona a la sposa e dise che rivarà in ritardo, parché ghe tocaria tornar a casa a pìe, una volta che 'l mecanico no podea mia rangiarghe la macchina subito.
Nela strada che 'l  ndea par rivar casa, el passa vissin a um ristorante e de là vien quel profumo.... de fasoi coti.... Mama...che voia de magnarghe manco um piatin.Come el gavea de caminar alcuni kilometri par rivar casa, el gà pensà che se 'l magnesse, l' efetto fea ora passar prima che rivasse casa. Lora, va rento al ristorante e domanda trè piati de fasoi coti.
 E dopo  tornando a casa, par strada....scoresa dopo scoresa... E el se sentia anca bem...
Riva a casa, so bela sposeta lo spetea te la porta e la parea anca inquieta.
La ghe dise: Caro mio tesoro! Go na bela surpresa par ti ne la sena de sta sera. Devo stroparte i òci, e ti speteme qua, nela carega dela taola, e prometemi de no spionar gnente. 
Lu, contento, se senta zo ne la carega, in taola, òci stropai com sto strassa de pano....quando el sente che na scoresa la vien...la dona la zera lì che la era a punto de tirarghe la strassa dei òci...e  sona el telefono..
Lora ela ghe fa prometer che no spiarà gnente, che spetarà  fin che la atende el telefono e torna. Intanto la zera là al telefono, lù aprofita l' oportunità, mola el peso del corpo su na gamba, e mòlela. No così forte, ma specie de ovo quando el ze drio fritar.
Come el ga sentisto dificoltà nel respirar, de la spussa, el ciapa  el tovaiolo de la taola, e el sventola par de qua e par de là in torno lu stesso.   Quase ária polita, el sente che vien altro. El leva su la gamba e RRRRRIIIIIIIPPPPPI...come un motor de diesel quando el ciapa, e la spussa ancora pèdo. Sperando che la spussa la va via, el move i  brassi, li alsa, spaventando la spussa.
Tuto normal...quando meno spera, vien la voia  n' altra volta...El se alsa de qua, mete el peso ne la gamba de la e mola la viola.
Bem, questo el meritea na medàia de oro: le finestre le gà vibrà, i piati i se ga fin movesto de la taola, e un minuto dopo la rosa sora la taola ze morta.
Intanto el restea com la rècia atenta a la so sposa al telefono, e mantenendo la promessa de no spionar e gnanca tirarse la  strassa dei òci, el gà continuà com questo molar scorese e sventolar col tovaiolo e coi brassi, con le man,  par diese minuti.
Quando el ga sentio che la dona la la zera drio finir le ciàcole al telefono, che volea dir la fin de so solitudine e libertà, el ga metesto el tovaiolo su le gambe e incrocià le man su queste. Ridendo vitoriosamente, el gavea na facia de angelo quando so dona vien rento domandando scusa per perder tanto tempo al telefono in um giorno così speciale. La ghe domanda se el gavea spionà cosa gavea su la taola de magnar e lu, sincero, ghe dise che gavea visto gnente.
Lora ela, contenta, la ghe tira via la strassa dei òci e grida: Sopresa!!!!
Par orrore de sto omo,  intorno a la taola ghe zera dodese invitài sentài intorno lu, par so festa de compleano. Sopresa!